Dossier-Dutroux op WikiLeaks

Al sinds 17 april 2009 staan meer dan 1.200 pagina’s uit het 300.000 pagina’s tellende dossier-Dutroux op WikiLeaks. WikiLeaks is een website waarop klokkenluiders gevoelige of geheime informatie kunnen plaatsen.

Het gaat onder meer om samenvattingen van verhoren van Dutroux en over huiszoekingen in zijn verschillende huizen. De meeste documenten dateren van 1996 en 1997. In augustus 1996 werden Dutroux en zijn vrouw Michèle Martin opgepakt.

De Bocarmé, de procureur-generaal van Luik, noemde de publicatie van een deel van het dossier “erg ongelukkig”. “Het dossier valt nog altijd onder het geheim van het onderzoek.” De publicatie van zo’n documenten is niet wettig. “Het gaat om waarheidsgetrouwe, maar ook om foute informatie”, zei de Bocarmé

“Bovendien worden mensen ter sprake gebracht die zich soms niets te verwijten hebben en die enkel worden geciteerd in het onderzoek. Die mensen worden zo misschien blootgesteld aan publiekelijke minachting op het internet, terwijl het gaat om elementen uit een gerechtelijk onderzoek dat geheim moet blijven”, aldus de Bocarmé.

—-

De Bocarmé werd in 1990 procureur des Konings bij de rechtbank van eerste aanleg van Namen. Dat mandaat werd tussen 1995 en 1998 onderbroken toen hij op het kabinet van twee christendemocratische ministers van Justitie ging werken: eerst als adjunct-kabinetschef  bij de minister van justitie Melchior Wathelet (cdH) en vervolgens als kabinetschef bij Stefaan De Clerck (CD&V). 

Op 23.1.2010 schreef Le Soir dat het parket van Neufchâteau ‘binnen een maand’ een requisitoir voor buitenvervolginstelling zou opstellen in het dossier ‘Dutroux bis’. ‘We zijn zonder twijfel tot op het eind geweest van de pertinente onderzoeken. Ik wil dit dossier niet onnodig rekken’, stelde de Bocarmé.

In januari 2012 werd de Bocarmé één van de drie kabinetschefs van minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (cdH).  Zijn benoeming leidde toen tot heel wat kritiek, omdat die inging tegen een aanbeveling van de Hoge Raad voor de Justitie (HRJ). 

Eind augustus 2012 verliet hij het kabinet van Minister Milquet en keerde hij terug naar de magistratuur. ‘Ik beschouw mijn tweede politieke ervaring als een positieve periode, maar ik ben een man van de magistratuur’, zei hij na zijn ontslag.

Het Laatste Nieuws van 13.2.2013 meldde dat CdH-voorzitter Benoît Lutgen ‘formeel ontkende dat zijn partij Cédric Visart de Bocarmé de plaats van Alain Winants wilde laten innemen aan de top van de Belgische Staatsveiligheid. Dat gerucht viel meermaals te horen in de hetze rond de inlichtingendienst die toen, tengevolge van kort na elkaar gelekte dossiers, was ontstaan.